Pərviz Məmmədrzayev: "Tağıyev olmaq mənim üçün mümkünsüz bir şeydir"

"Nizami Kino Mərkəzində Hacı Zeynalabdin Tağıyev barəsində çəkilən bədii filmin 2-ci hissəsi olan "Tağıyev: Çar" bədii filminin təqdimatı keçirilir".

Oxu.Az baş rolun ifaçısı, Xalq artisti Pərviz Məmmədrzayevin filmlə bağlı fikirlərini öyrənib.

- Pərviz bəy, Azərbaycan xalqı üçün kifayət qədər maraq doğuran bir obraza həyat vermisiniz. Tağıyevi oynamağın ən çətin tərəfi nə oldu sizin üçün?

- Qeyd edim ki, bu obrazı yaratmaq böyük məsuliyyət idi. Demək olar hər bir azərbaycanlının, xüsusilə köhnə Bakı camaatının, öz xəyalında qurub yaratdığı möhtəşəm bir Tağıyev fenomeni var. İşin qorxulu tərəfi o idi ki, onların xəyalı ilə təqdim olunan bu obraz arasında dərin uçurum olsun. Ona görə də heç bir halda həddi aşmaq olmazdı. Başda quruluşçu rejissor və ssenari müəllifi olmaqla, hamımız səhvləri və düzləri olan, maksimum canlı şəxsiyyəti təqdim etməyə çalışdıq. Nəticə olaraq 1-ci bölümün təqdimatından sonra Tağıyevin öz nəticə və kötücələri "biz babamızı məhz belə də təsəvvür edirdik" dedilər.

- Adətən tarixiləşmiş obrazlar aktyorlardan daha çox pafoslu oyun tələb edir. Siz isə daha xırdalıqlarla işləmiş, amma yaddaqalan mimika və jestləri olan, tamaşaçıya daha yaxın aktyorsunuz. "Tağıyev" filminin çəkilişi zamanı bu təzad sizi yormadı ki?

- Deyim ki, pafosu heç vaxt sevməmişəm. Ondan həmişə qaçmışam. Quruluşçu rejissor Zaur Qasımlı ilə ilk yaradıcılıq tandemimiz olmasına baxmayaraq, bir-birimizi gözəl anlayırdıq. Zaurla çəkilişdən əvvəlki aylarda xeyli söhbətlərimiz oldu. Onun mənə çox köməyi dəydi. Çünki o bu işə qol qoymazdan əvvəl, bir neçə il xeyli arxiv materialları ilə tanış olmuşdu. Mən də Tağıyevlə bağlı bir neçə kitabı nəzərdən keçirmişdim. Ondan sonra Tağıyevin hər bir hərəkətini, baxışını, yerişini, danışığını, hər bir kəsə münasibətini aramızda müzakirə edirdik. Bütün bunların sayəsində artıq gözümüzün qarşısında real insan canlanmağa başladı və bu insanın davranışında az da olsa pafosa yer yox idi.

- Pərviz bəy, Tağıyev olmaq necə bir hissdir? Milyonçu olmasanız da, canlandırdığınız obrazın prizmasında milyonçu həyatını necə gördünüz? Milyonçunun hüzuru daha çox olur, yoxsa pulu?

- Təbii ki, Tağıyev olmaq mənim üçün mümkünsüz bir şeydir. Sadəcə, mənim onun haqqında baxış bucağım ola bilər. O ki qaldı onun milyonçu həyatına. Onun kasıb həyat tərzindən öz ağlının, düşüncəsinin, dövrünün nəbzini tutmağının hesabına gəlib milyonçu olması hamımıza məlumdur. O dövrdə heç də bütün milyonçular onun kimi düşünmürdülər və heç də hamısı xeyriyyəçi deyildi. Tağıyev isə adi milyonçu deyildi. Fəaliyyətinin kiçik bir hissəni qeyd etsək, artıq onun necə böyük şəxsiyyət olduğu aydın görə bilərik. Tağıyev Nobel qardaşları və onlar kimi digər xarici maqnatlarla mübarizə aparır, onların Azərbaycanda təsir gücünü azaltmaq üçün yerli dövlətliləri həvəsləndirir, çar üsuli-idarəsi içində öz millətinin layiqli yer tutması üçün külli-miqdarda vəsait xərcləyirdi.

O ki qaldı milyonçu həyatını necə görməyimə, o dövrlə indiki dövrün fərqi xeyli böyükdür. O dövrün messenat olan milyonçusu ilə indiki dövrdə xalqın malını qəsb edən milyonçu anlayışı xeyli fərqlidir. Mənim fikrimcə, səhv və düzü ilə də olsa, Tağıyev kimi milyonçuların hüzuru o qədər də çox olmayıb.

- Təşəkkür edirəm və uğurlar arzulayıram.

- Buyurun. Mən təşəkkür edirəm.

Əzizə İsmayılova